Γράφει ο Ορφέας Μελισσάς Σκέψεις διάσπαρτες, και εγώ κάπου στη μέση. Κλείνω τα μάτια και αφουγκράζομαι. Φτιάχνω εικόνες. Ηλιοβασίλεμα… Παραλία… Τα πάντα μπλε, και στη μέση του κάδρου αποχρώσεις. Όλες τους. Η απέραντη αρμονία της ίριδας. Κλείνω τα μάτια. Ακούω το κύμα. Μα πώς γίνεται αυτός ο θόρυβος να γαληνεύει τις αισθήσεις; Χαλαρώνω και αφήνω … Συνεχίστε την ανάγνωση Ακούγοντας το κύμα

Γράφει ο Ελευθέριος Μακατσέλος Αξίζει να τραβάς κάποιον μπροστά, όταν αυτός σε τραβάει πίσω; Εννοείται. Eπιβάλλεται όμως να ‘ρθει και μια σαφής αιτιολόγηση μετά από μια τέτοια προβοκατόρικη εισαγωγική πρόταση. Η πρόταση αυτή είναι προκλητικά ελλιπής γιατί θέλω να εστιάσω στην ουσία, και η ουσία είναι πως ναι, τραβάμε μπροστά όσους πίσω μας τραβάνε. Το … Συνεχίστε την ανάγνωση Εξέλιξη

Γράφει η Έταμπελ Νιώπα Ο υπνοβάτης, σε μια απενενοημένη κίνηση αφύπνισης, τυφλή και διαρκής, προσπαθεί να χωρέσει στη ζωή του. Μα το κενό, αέναα τον αδειάζει. Και τα μάτια προσπαθούν να περισώσουν ό,τι μπορούν από τη λησμονιά. Στην αναλαμπή του σκότους, παλεύει να υπολογίσει το χαμένο χρόνο. "Σε έχασα τη στιγμή που σε γνώρισα", σκέφτηκε.  … Συνεχίστε την ανάγνωση Airbnb

Γράφει ο Θανάσης Τσακαλίδης Σε γνώρισα στα χρόνια μου τα εφηβικάΜια μούσα με μύησε εντός σουΣαν οπτασία μου φάνηκεςΣα φάρος υπόγειοςΤότε που αγάπησα πιο πολύ απ'ότι μπορούσα ν'αντέξωΤα Σάββατα σε επισκεπτόμαστανΣτάση της αγάπης μας ήσουνΠοίηση, λογοτεχνία, επιστημονική φαντασίαΞεφύλλιζα τα βιβλία σου με χάδιαΗ Ζωή μου ψιθύριζε λέξεις που δεν καταλάβαινα ακόμαΤι ζωντανό νεκροταφείο!Ο κυρ εργάτης … Συνεχίστε την ανάγνωση Βιβλιοπωλείον

Γράφει η Μαρία Χριστοπούλου Τον βλέπω ότι είναι εκεί να στέκεται πίσω από τις στήλες του μυαλού μου,έτοιμος πάντα να εμπλακεί σε ό,τι συμβαίνει, παριστάνοντας τον σπουδαίο. Εκείνος πάντα παρών, σε όλα ανακατεμένος, με μια αδηφάγα μανία να παίρνει μέρος σε κάθε τι που συμβαίνεικαι να ουρλιάζει όσο δυνατά μπορεί, με την ασφάλεια ότι δεν τον … Συνεχίστε την ανάγνωση Φοβάμαι.